| تاریخ : دو شنبه 23 آبان 1390 | 
|
دومين نشست نقد و بررسي آثار حسين عليزاده ـ نوازنده معاصر ـ با حضور هومان اسعدي و ابوالحسن مختاباد برگزار شد. حسين عليزاده با پاسخ به سوالي مبني بر شكستن قواعد رديف، سخنان خود را آغاز كرد. اين آهنگساز معتقد است: رديف سرمايه يك نوازنده است كه اگر به آن مسلط باشد، مي‌تواند از نظر مادي و معنوي يك عمر تامين باشد و شاگردان زيادي تربيت كند. عليزاده همچنين بيان كرد: در گذشته هر كدام از استادان موسيقي فكر مي‌كردند اين سرمايه متعلق به خودشان است و از اين راه زندگي مي‌كردند، اما متاسفانه در ساز و آواز عده‌اي غم كاذب وجود دارد، اما برعكس بعضي‌ها طوري ساز مي‌زنند كه هنگام نواختن‌شان احساس زندگي مي‌كنيد. بنده هم سليقه‌ام اين‌گونه بوده كه رديف را اينچنين بنوازم و هر انتقادي را هم مي‌پذيرم، چراكه من از نظر مضمون به رديف وفادار بودم. بايد شيفته حس آنها شويد نه اينكه از آنها تقليد كنيد. بعضي وقت‌ها خود شاگرد به استاد حس منتقل مي‌كند. تكنيك در نوازندگي چيزي است كه بايد تا 20 سالگي آن را به دست آوريد. در ادامه مراسم بعد از پخش بخشي از بداهه‌نوازي‌هاي حسين عليزاده، اين هنرمند بيان كرد: زماني اثري به وجود مي‌آيد كه ديگر نه تو، هماني و نه ديگر اثر مال توست. گاهي اتفاقاتي در ذهن، دست و قلب آدمي مي‌افتند كه ديگر دست من نيست و گويي مشترك است، يعني قطعه متعلق به همه است. گاهي لازم نيست، نقاش، تابلو را كامل بكشد، چراكه مي‌تواند با دو خط مفهومش را برساند و حرفش را بزند. هميشه برايم سخت است كه وقتي مي‌خواهم به صحنه بروم چيزي را از قبل با خودم قرار گذاشته باشم. دوست دارم خود را رها كنم و خيلي در قيد و بند اين نيستم كه شنونده لذت ببرد يا نبرد. البته بيشتر اين تجربه‌ها را در خارج از ايران مي‌كنم، چون در ايران تعصب زياد است. اين آهنگساز افزود: هر مقوله را بايد شناخت و زماني كه بشناسي مي‌داني كجا بايد از آن استفاده و كجا آن را كنار بگذاري.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: حسین علیزاده، خبرنامه، ،
